Kitap hakkında: yıl / “Milletlerin Kardeşliği” herkesin kulağını çınlattı. Ama karakteristik olan şu: Sovyetleşenler ağırlıklı olarak Ruslardı. Ne Gürcüler, ne Ermeniler, ne Kırgızlar, ne de diğer halklar asıl isimlerini unutmadılar, Gürcü olduklarını, Ermeni olduklarını, Kırgız olduklarını bir an bile unutmadılar... Evet, bütün ulusal cumhuriyetler Sovyet yasalarına uydu ama ulusal kaldı. Ve Sovyet insanı kavramı esas olarak Ruslar tarafından kişileştirildi. Rusların pahasına, Sovyet halklarının dikişlerinden patlayan ve ilk hamlede tüm sahteliğini ortaya çıkaran tüm efsanevi kardeşliği inşa edildi. 80'li yılların sonunda çirkin bir gerçek ortaya çıktı: "Kardeşlik kardeşliktir, tütün ise ayrıdır." Lenin'in mirası, ıslah edilmiş mirasçıları ateşi dikkatlice bırakılan fitile getirdiğinde patladı ve aniden Sovyet kardeşliğinin var olduğu ve olmadığı ve tüm bu zaman boyunca "kardeş halkların" bir zamanlar şovenizmin tohumlarını kendi içlerinde biriktirdikleri ortaya çıktı. Bolşevikler tarafından döllenmiş ve "işgalcilere" karşı nefreti var ve bundan Sovyetler Birliği'ni Rusya kadar, komünistleri de Ruslar kadar anlamıyor. "Kardeşlik" hayallerinin bedeli, ölmekte olan bir gücün eteklerinden fışkıran Rus kanıydı.…